Sign in. Editorial Policies. Send email. Copy url:. Monika Duś. Wprowadzenie Wrzód miękki łac. Manifestuje się powstawaniem miękkiego, bolesnego owrzodzenia, głównie w obrębie narządów płciowych, któremu może towarzyszyć zapalenie pachwino-wych węzłów chłonnych z charakterystyczną tkliwością, skłonnością do ropienia i formowania bubo. Schorzenie występuje przede wszystkim u heteroseksualnych mężczyzn. Miejscami o najczęstszej zachorowalności są obszary tropikalne i subtropikalne.
Zaobserwowano również związek owrzodzeń okolicy moczowo-płciowej ze zwiększoną podatnością na infekcję HIV [1—7].
Historia naturalna zakażenia Bassereau i Ricord oddzielili obraz wrzodu miękkiego od kiły w r. Pałeczkę H. Ducrey [8—10]. W naturalnym przebiegu do zakażenia dochodzi podczas stosunku płciowego.
Wrotami infekcji są przede wszystkim mikrouszkodzenia naskórka powstałe w wyniku uszkodzeń mechanicznych [2]. Czas inkubacji wynosi 2—5 dni.
Choroba objawia się powstaniem napiętej grudki lub grudek o podłożu rumieniowym, które po 4—7 dniach przechodzą w krostki. Formy krostkowe po 2—3 dniach ulegają rozpadowi, przekształcając się w bolesne, miękkie, płytkie owrzodzenia, o okrągłym bądź owalnym kształcie, z charakterystycznym nieregularnym, podminowanym brzegiem, otoczonym czerwoną, naczyniową obwódką. W przypadkach nieleczonych po kilku tygodniach lub miesiącach dochodzi zazwyczaj do samoistnego wyleczenia. Piśmiennictwo podaje również nieliczne przypadki bezobjawowego nosicielstwa, występujące szczególnie u prostytutek [6, 14, 15].
