To browse Academia. Osiadłszy na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego na przełomie XIV-XV wieku, w ciągu kolejnych dwóch stuleci zasymilowała się z miejscową ludnością wspólnie przeżywając wszystkie zachodzące w kraju przemiany. Języki turkijskie, którymi posługiwali się Tatarzy Wielkiego Księstwa Litewskiego stosunkowo szybko zaczęły wychodzić z użycia. Na podstawie różnego rodzaju świadectw należy przypuszczać, że większość Tatarów litewskich już pod koniec XVI wieku nie używała języka ojczystego.
Przejmując język miejscowej ludności, Tatarzy zintegrowali się z nią na poziomie kultury, zachowali jednak po części swoją tożsamość, a przede wszystkim religię — islam — której istnienie pozwala mówić o nich jako o szczególnym etniczno-wyznaniowym tworze.
Tatarzy, przybywając ze stepów kipczackich i Krymu, przynieśli ze sobą własną kulturę, która pod wpływem sąsiedniej zachodniej cywilizacji ewoluowała i nabyła nowe cechy. Osobliwości dziedzictwa kulturowego Tatarów litewskich należy szukać badając zabytki literackie powstałe w języku słowiańskim a zapisane alfabetem arabskim, architekturę religijną, barwny folklor, oryginalne tradycje i obyczaje.
Jak wygląda obecnie kulturalne dziedzictwo Tatarów? Próba prześledzenia zmian zachodzących w środowisku tatarskim, a tym samym odpowiedź na tak postawione pytanie będzie przedmiotem artykułu. Zainteresowania naukowe: problematyka mniejszości etnicznych i narodowych polscy Tatarzy oraz obecność islamu w Polsce i Europie. Kulwicka-Kamińska, Cz. Kulwicka-Kaminska, C.
Łapicz, Torun Recenzenci naukowi: prof. Marek M. Dziekan dr hab. Stefan Grzybowski, prof. Poznańskie Studia Polonistyczne.
